3 popularne choroby krów mlecznych i bydła mięsnego

Wzdęcia, tężyczka pastwiskowa oraz zatrucie kwasem pruskim to bardzo popularne schorzenia, z którymi często borykają się zarówno krowy mleczne, jak i bydło mięsne. Na czym polegają i jak je leczyć? Odpowiedź znajdziesz poniżej. Podajemy również kilka ciekawostek związanych z poszczególnymi przypadłościami.

1. Wzdęcia

Występowanie wzdęć u bydła pasącego się na roślinach strączkowych jest dobrze udokumentowane. Wzdęcia są spowodowane szybką fermentacją roślin strączkowych, które wytwarzają duże ilości gazu jako produktu ubocznego fermentacji. Nadmiaru tego gazu nie da się usunąć w szybko sposób, przez co zwierzę może umrzeć z powodu nadmiernego ciśnienia wywieranego na narządy wewnętrzne. Nacisk jest bezpośrednio związany z poronieniami oraz bezpłodnością.

1. Każda badana odmiana lucerny powodowała wzdęcia.
2. Owczarek rzymski, bielik zwyczajny i koniczyna polna to rośliny strączkowe, które nie powodują wzdęć.
3. Dojrzała lucerna zmniejsza prawdopodobieństwo wzdęcia.
4. Suplementacja mineralna nie zmniejszyła częstości występowania wzdęć.
5. Jedynym przebadanym dodatkiem, który zmniejszałby wzdęcia, był poloksalen.
6. Sezonowe warunki pogodowe, w tym mocny mróz, nie wpłynęły na częstość występowania wzdęć.
7. Potwierdzono, że czekanie, aż rosa zniknie z lucerny przed wypasem, jest metodą zmniejszającą częstość występowania wzdęć.
8. Bydło, które miało stały dostęp do lucerny, miało mniej wzdęć niż to, które miało dostęp przez krótsze okresy każdego dnia.

2. Tężyczka pastwiskowa

Tężyczka pastwiskowa jest poważnym problemem w wielu stadach zwierząt gospodarskich. Charakteryzuje się niskim poziomem magnezu w surowicy krwi, wynikającym z dramatycznego niedoboru tego minerału w paszach i na pastwiskach. Objawy tężyczki pastwiskowej zwykle pojawiają się najpierw jako skrajne zestresowanie, niestandardowy chód, skurcze mięśni i zapaście. Objawy mogą szybko postępować. Dlatego czasami nie obserwuje się żadnych objawów klinicznych, a krowę można po prostu znaleźć martwą na pastwisku. Inne objawy mogą obejmować zgrzytanie zębami, gwałtowne drgawki i śpiączkę. Krowy cierpiące na tężyczkę pastwiskową mogą często przypominać krowy z gorączką mleczną. Mają niski poziom wapnia oraz niski poziom magnezu w surowicy. Trudno jest uzyskać pozytywną diagnozę, ale stan stada można ocenić na podstawie próbek krwi. Poziom magnezu w surowicy poniżej 1,0 mg / 100 ml wskazywałby, że poziom magnezu jest wystarczająco niski, aby spowodować tężyczkę pastwiskową.

1. Tężyczka pastwiskowa może wystąpić prawie o każdej porze roku, ale najczęściej występuje w kwietniu i maju. Inne warunki sprzyjające występowaniu tężyczki pastwiskowej obejmują: ciepłe temperatury wczesną wiosną i następujące po nich chłodne, pochmurne dni.
2. Występuje częściej u krów 6-letnich lub starszych cieląt poniżej 2 miesiąca życia.
3. Trawiaste pastwiska, które zawierają niewiele roślin strączkowych lub nie zawierają ich wcale mogą najczęściej wywołać tężyczkę.
4. Gleby charakteryzujące się wysokim poziomem i dostępnością potasu są związane ze zwiększoną liczbą przypadków tężyczki pastwiskowej.

Zapobieganie

• W okresie od maja do października podawaj suplementy z magnezem. Łatwo dostępne są komercyjne mieszanki mineralne, które już posiadają dodatek magnezu. Mieszankę można również przygotować w domu.
• Poczekaj aż trawa trochę urośnie na wiosnę, zanim wypuścisz krowy na pastwisko.
• Wiosną najpierw należy wypasać zwierzęta na pastwiskach trawiasto-strączkowe. Przypadki tężyczki traw są rzadko obserwowane, gdy na pastwiskach znajdują się rośliny strączkowe.
• Zidentyfikuj krowy, które cierpią na tężyczkę pastwiskową, ponieważ są one bardziej podatne w kolejnych latach.

Leczenie

Krowy, które cierpią na tężyczkę pastwiskową, które chorują ponad 12 godzin, rzadko wracają do zdrowia. Z osobnikami w początkowym stadium należy obchodzić się z dużą delikatnością. Stres i wysiłek często powodują, że zakażone zwierzęta opadają z sił lub nagle umierają.

Leczenie doraźne obejmuje przygotowanie 200 ml nasyconego roztworu soli gorzkich. Roztwór ten należy wstrzyknąć pod skórę zwierzęcia w co najmniej kilku miejscach, po 10 ml wstrzyknięć w każde miejsce. W celu podania dożylnych suplementów magnezu należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.

3. Zatrucie kwasem pruskim

Większość roślin zawiera nienaruszone glukozydy, ale w pewnych warunkach klimatycznych, stadium wzrostu lub w przypadku opóźnionego wzrostu może dojść do nagromadzenia się związków zawierających cyjanki. Powstały związek w liściach rośliny nazywany jest kwasem pruskim. Niektóre warunki klimatyczne, które w efekcie mogą doprowadzić do wysokiego poziomu kwasu pruskiego w roślinie, obejmują:

• wysoki stosunek azotu do fosforanów w glebie,
• górne, młodsze liście rośliny lub odrastanie nowych liście wzdłuż łodygi,
• opóźniony wzrost młodych pędów, spowodowany przymrozkami, które wydłużają suszę.

Zarządzanie wypasem jest kluczem do uniknięcia zatrucia u wypasanego bydła. W celu uniknięcia zatrucia kwasem pruskim należy:

• używać kwalifikowanego materiału siewnego,
• wybierać odmiany o niskiej zawartości kwasu pruskiego,
• przestrzegać zaleceń dotyczących stosowania nawozów,
• nie rozpoczynać wypasu, dopóki rośliny nie osiągną odpowiedniej wysokości,
• oszroniona trawa powinna całkowicie wyschnąć, zanim będzie dostępna dla bydła.