Co robić w przypadku zapalenia płuc u cieląt

Zapalenie płuc u cieląt jest wynikiem złożonej interakcji między patogenami wirusowymi, bakteriami, środowiskowymi czynnikami stresu i własną odpornością zwierzęcia na choroby. Infekcja u cieląt powoduje stan zapalny, uszkodzenie tkanki płucnej i dróg oddechowych, upośledzając czynności płuc. W ciężkich przypadkach uszkodzenie jest nieodwracalne i może skutkować śmiercią, ale nawet łagodne przypadki zapalenia płuc mogą znacznie zwiększyć koszty ponoszone przez hodowców.

Przyczyny zapalenia płuc u cieląt

Zapalenie płuc u cieląt jest wynikiem złożonej interakcji między wirusami i bakteriami wywołującymi chorobę a układem odpornościowym zwierzęcia, na który również wpływają zewnętrzne czynniki takie jak stres.

Ważnymi wirusowymi przyczynami chorób układu oddechowego są syncytialny wirus oddechowy bydła (BRSV), wirus paragrypy-3 (PI-3) i wirus opryszczki bydła-1 (BHV-1), zakaźnego zapalenie nosa i tchawicy bydła (IBR). W niektórych stadach wirusowa biegunka bydła (BVD) może również być związana z zapaleniem płuc ze względu na negatywny wpływ, jaki wywiera na stan układu odpornościowego zwierzęcia.

Wirusy te mogą same wywoływać choroby lub uszkadzać mechanizmy obronne dróg oddechowych i predysponować cielę do wtórnych infekcji bakteryjnych płuc. Istnieje wiele bakterii, które same mogą wywoływać choroby lub wtórne infekcje. Ważnymi bakteriami związanymi z zapaleniem płuc u cieląt są: Mannheimia haemolytica, Pasteurella multocida, Histophilus somni i Mycoplasma bovis.

Na podatność zwierzęcia na zapalenie płuc cieląt wpływa siła jego układu odpornościowego

U młodych cieląt największym pojedynczym czynnikiem wpływającym na układ odpornościowy jest siara. Zapewnienie cielętom jak najszybszego do dobrej jakości siary po urodzeniu zapewni im najlepszy możliwy start i pomoże zmniejszyć ryzyko zachorowań.

Na odporność cielęcia ma wpływ również żywienie, higiena, stres i środowisko – przy czym problemy w każdym z tych obszarów mają negatywny wpływ pogorszenie zdolności zwierząt na przeciwstawienie się chorobie.

Mieszanie zwierząt w różnym wieku lub z pochodzących z różnych miejsc na jednej przestrzeni powietrznej zwiększy ryzyko chorób układu oddechowego. Podobnie, jeśli zwierzęta zostaną umieszczone w oborach, które są słabo wentylowane lub wilgotne, nawet wysoki poziom odporności nie zapobiegnie infekcjom.

Jak zapalenie płuc wpływa na cielęta?

Stres, brak optymalnego żywienia i słaba odporność młodych cieląt w wyniku nieodpowiedniego spożycia siary, wszystko to zwiększa podatność na zapalenie płuc. Wirusy są często pierwszym bodźcem do wywołania głównej infekcji. Powodują uszkodzenie płuc, które wkrótce może stać się źródłem wtórnych infekcji bakteryjnych.

Kliniczne objawy zapalenia płuc u cieląt obejmują:

– temperaturę powyżej 39,5 ° C;

– zwiększone tempo oddychania i trudność w złapaniu powietrza;

– kaszel;

– wydzielinę z nosa, która jest początkowo przejrzysta i wodnista, ale w miarę postępu choroby staje się gęsta i ropna;

We wczesnych stadiach infekcji zapalenie płuc u cieląt może być trudne do wykrycia. Podwyższona temperatura jest pierwszym objawem choroby i zwykle pojawia się 12-72 godzin przed pojawieniem się wykrywalnych objawów klinicznych.

Wczesne wykrycie

Opracowanie strategii monitorowania w celu identyfikacji przypadków we wczesnym stadium przebiegu choroby ma kluczowe znaczenie. Wczesne wykrywanie, diagnozowanie i leczenie zapalenia płuc u cieląt przynosi znaczne korzyści, w tym:

– lepszą odpowiedź na leczenie i szybsze ustąpienie objawów klinicznych;

– zmniejszenie uszkodzenia płuc i ryzyka rozwoju chorób przewlekłych;

– zmniejszenie szansy na powtórne leczenie;

– ograniczenie rozprzestrzeniania się patogenów i nowych przypadków choroby;

– zmniejszenie wpływu zapalenia płuc na przyszły wzrost zwierzęcia i jego produktywność.

Zapobieganie

Biorąc pod uwagę wieloczynnikowy charakter choroby, dobre praktyki kontroli zapalenia płuc u cieląt opierają się na wdrożeniu odpowiedniej strategii szczepień oraz monitorowaniu zwierząt każdego dnia. Na rynku dostępne są szczepionki, które wzmocnią układ immunologiczny i ochronią zwierzęta przed potencjalnymi atak mi wirusów i bakterii. Szczepionki należy podawać przed okresami wysokiego ryzyka, aby zapewnić zwierzętom wystarczającą ilość czasu na rozwinięcie skutecznej odporności.