Kokcydioza u świń

Kokcydioza jest wywoływana przez małe pasożyty zwane kokcydiami, które żyją i rozmnażają się w komórkach żywiciela, głównie w przewodzie pokarmowym. Istnieją trzy typy – Eimeria, Isospora i Cryptosporidia. Choroba ta jest powszechna u prosiąt ssących, a czasami u świń do 15 tygodnia życia. Głównym objawem klinicznym jest biegunka.

Cykl życia

Maleńkie, przypominające jaja struktury zwane oocystami są wydalane z kałem do środowiska, w którym się rozwijają (zarodnikują). Odbywa się to w ciągu 12-24 godzin w temperaturach pomiędzy 25º-35ºC (77ºF-95ºF). Oocysty mogą przetrwać poza świnią przez wiele miesięcy i są bardzo trudne do zabicia. Są odporne na większość środków dezynfekujących.

Oocysty są zjadane zwierzęta i przechodzą trzy złożone metamorfozy w ścianie jelita cienkiego, aby zakończyć cykl życia. W tym okresie dochodzi do największych spustoszeń w ciele. Odchody loch są jednym ze źródeł infekcji i ważne jest, aby były codziennie usuwane z miejsca, gdzie prosięta przychodzą na świat. Cykl życiowy w ciele prosiąt trwa 5–10 dni, dlatego choroba nie jest widoczna przed ukończeniem pięciu dni.

Objawy kliniczne

• Kokcydioza powoduje biegunkę u prosiąt z powodu uszkodzenia ściany jelita cienkiego. Następnie następują wtórne infekcje bakteryjne.
• Powszechnym zjawiskiem jest odwodnienie organizmu.
• Kał różni się konsystencją i kolorem od żółtego do szaro-zielonego lub z krwawymi smugami, w zależności od zaawansowania stanu chorobowego.
• Wtórne zakażenie bakteriami i wirusami może również powodować wysoką śmiertelność, chociaż sama śmiertelność z powodu kokcydiozy jest stosunkowo niska.
• Czasami chorobę obserwuje się u młodych knurów i loszek trzymanych w zagrodach stałych, gdzie świnie spożywają pokarm z poziomu podłogi.

Diagnoza

Kokcydiozę należy podejrzewać, jeśli występuje problem z biegunką u świń ssących w wieku 7-21 dni, które nie reagują szczególnie dobrze na antybiotyki. Diagnoza nie jest jednak łatwa w przypadku niektórych epidemii, ponieważ identyfikacja oocyst w odchodach zakażonych świń może być trudna. Jednak w przypadku innych ognisk choroby widoczne są wyraźne oznaki podczas sekcji zwłok. Oocysty wydostają się z kałem dopiero po około 3-4 dniach od wystąpienia biegunki, w którym to czasie świnia może wyzdrowieć.

Diagnozę najlepiej postawić, przekazując żywą świnię do laboratorium w celu wykonania badania histologicznego ściany jelita. Isospora suis jest najbardziej zjadliwym z trzech rodzajów kokcydiów.

Przyczyny

• Małe pasożyty zwane kokcydiami, które żyją i rozmnażają się w komórkach żywiciela, głównie w przewodzie pokarmowym.
• Wysoka odporność pasożytów na większość środków bakteriobójczych.
• Oocysty są zjadane i przechodzą trzy złożone metamorfozy w ścianie jelita cienkiego, aby zakończyć cykl dorastania. W tym okresie dochodzi do największego spustoszenia w organizmie.
• Odchody świńskie są jednym ze źródeł infekcji i ważne jest, aby były codziennie usuwane z pomieszczeń.

Zapobieganie

• Gdy oocysty zadomowią się w środowisku, locha odgrywa jedynie niewielką rolę. Oocysty zanieczyszczają środowisko innymi środkami, takimi jak muchy, wysuszone odchody, kurz i powierzchnie zanieczyszczone odchodami. Ważna jest higiena i kontrola owadów.
• Należy codziennie usuwać odchody lochy i prosiąt.
• Warto poprawić higienę w miejscu przyjmowania porodu, w szczególności na podłogach kojców porodowych. Zapobiegaj przemieszczaniu się kału z jednego kojca do drugiego.
• Dokładnie umyj i zdezynfekuj porodówki.
• Kojce powinny być tak suche, jak to tylko możliwe, w szczególności dotyczy to obszarów podłogi, gdzie prosięta przebywają przez większą część dnia. Skuteczną metodą jest codzienne pokrywanie mokrych powierzchni wiórami, a gdy zostaną zanieczyszczone, wymiana podkładu.
• Kontroluj liczbę much w pomieszczeniu.

Leczenie

• Aby leczenie było to skuteczne, należy je wdrożyć tuż przed zagnieżdżeniem się oocytów w ścianie jelita. Po pojawieniu się objawów klinicznych jest już za późno.
• Paszę dla loch należy wzbogacić za pomocą premiksu z amprolium 1kg / tonę, monenzyny sodowej 100g / tonę lub sulfadymidyny 100g / tonę. Pasza musi być podawana od momentu wejścia lochy na miejsce, gdzie odbędzie się poród i przez cały okres laktacji.
• Rozwiązaniem jest również wstrzyknięcie każdemu miotowi długo działającego sulfonamidu. Trzeba to zrobić, gdy prosięta osiągną wiek sześciu dni.
• Użycie kokcydiostatyku, takiego jak amprolium lub salinomycyna.
• Jedna lub dwie dawki toltrazurilu na poziomie 6,25 mg / kg są również kuteczne w zwalczaniu choroby.